Dit wetsvoorstel voorziet in de vervanging van de huidige Kritische Depositie Waarde (KDW)-omgevingswaarden voor een wettelijk verplicht programma van maatregelen inclusief sectorale doelen gericht op emissiereductie. Daarmee wordt voldaan aan de afspraak uit het Hoofdlijnen akkoord om de op de KDW gebaseerde omgevingswaarden uit de Omgevingswet te halen en te vervangen voor een juridisch houdbaar alternatief. Echter, dat alternatief is er niet. Gevolg: Nederland nog tot na 2030 op het stikstofslot?

Het wetsvoorstel draagt op geen enkele manier bij aan het herstellen van de natuur, of het weer op gang brengen van vergunningverlening. In plaats daar van is het de zoveelste vertraging op het nodige stikstofbeleid van een kabinet dat het belang van de agro-lobby boven dat van de natuur of de rest van Nederland stelt.

Dit brengt de industrie en de bouw nog verder in de problemen terwille van een per saldo voor de Nederlandse economie schadelijke industriele veesector. 

Ook de kwaliteit van onze natuur zal achteruit blijven gaan en de negatieve gevolgen voor de volksgezondheid zullen voortduren. 

Nederland kan alleen binnen afzienbare tijd (2-3 jaar) uit de stikstofcrisis komen middels een forse reductie van de veestapel (generieke korting) in combinatie met een moratorium op nieuwe veestallen, en een serie voer-en managementmaatregelen die door CLM (2022) en de WUR (2024) als laaghangend fruit zijn bestempeld.

Indien het kabinet hiertoe niet bereid is dan blijft Nederland nog zeker tot na 2030 op het stikstofslot.

Zie hier de reactie van MOB op het wetsvoorstel. Ook andere organisaties hebben hun zorgen geuit.